سکوتم از رضایت نیست دلم اهل شکایت نیست... گوشت رو بیار جلو...جلوتر...: به کسی نگو...قصه لبخند های همیشگی من...دقیقا شبیه داستان مردی که می خندد(ویکتور هوگو) هستش...این یه رازه....ولی بیا و مثل یه دختر خوب به همه دنیا بخند...اونم از ته دل...این مقاومت رو برای چیزای مهمتر نگه دار...باشه؟...هیچ دنیایی قشنگتر از دنیای قهقه های مستانه بچه های نوزاد نیست...نه؟
اولش اسم این پست و گذاشته بودم سکوتم از رضایت نیست ولی دیدم خیلی تکراریه اوهوم. به حرفت گوش میکنم و به روی این زندگی قهقهه میزنم
دنیا زخم دارد اندام هایش در ازای هر زخمی که به دیگریشان می زنند درد می کشند با همهء زخم هایش هنوز زیباست هنوز طوری هست که من عاشق ضاربم باشم هنوز طوری هست که تصمیم بگیرم سنجاقی از سنجاق های ایستاده بر بهشت باشم از اینجا که من می بینم زخم ، شفاست!
سلام.از اینکه به وبلاگ یکدانه سرزمین ذهن ها سرزدید از شما بی نهایت ممنونم.با جمله ائی که برایم نوشتید کاملا شما با این جمله که نوشتید به من انرژی دادید ولی چرا خودتون اینهمه دلتنگید؟! ((دلتنگیهایت را فراموش کن کسی هست که در کنار تو و باتوست.)) باز هم خوشحال میشم ردپای نرم و آهسته شما رو بر وبلاگم حس کنم. من هم چه شما بیائید چه نه حتما با کوله باری از انرژی به سمت وبلاگ شما رهسپار میشم. موفق و پیروز باشید.
خنده بر لب می زنم تا کس نداند راز من
ورنه این دنیایی که ما دیدیم خندیدن نداشت....
دنیا خندیدن نداره اما زندگیای ما خنده داره
همون لبخند
همون مقاومت
اینا کافیه تا روی زندگی کم بشه
.
.
.
زندگی هم شاید به روی من لبخند بزنه و بگه : هه زهی خیال باطل
لبخند بزن... فردا روز بدتریه.../
شایدم بهتر شد خدا رو چه دیدی حسام
سکوتم از رضایت نیست
دلم اهل شکایت نیست...
گوشت رو بیار جلو...جلوتر...:
به کسی نگو...قصه لبخند های همیشگی من...دقیقا شبیه داستان مردی که می خندد(ویکتور هوگو) هستش...این یه رازه....ولی بیا و مثل یه دختر خوب به همه دنیا بخند...اونم از ته دل...این مقاومت رو برای چیزای مهمتر نگه دار...باشه؟...هیچ دنیایی قشنگتر از دنیای قهقه های مستانه بچه های نوزاد نیست...نه؟
اولش اسم این پست و گذاشته بودم سکوتم از رضایت نیست ولی دیدم خیلی تکراریه
اوهوم. به حرفت گوش میکنم و به روی این زندگی قهقهه میزنم
سلام
سکوتم از رضایت نیست !
دلم اهل شکایت نیست
خنده بر هر درد بی درمان دواست
شاد باشید برای همیشه
کلا همه ی شعرای مربوط به این پست و گفتیا
سلام
همین لبخندت کار فریاد را می کند...
حتی حالا که زبانت بسته مانده در برابر زندگی...
و سلام
لبخند من برای دنیا پتک محکمتری است تا فریاد من
سلام
داد بزن سرش
فکر کنم بی کس گیر آورده
اگر بی کس نبودم شاید انقدر قوی هم نمیبودم
امان از پوسته کلفت
در برابر دنیا اگه بخواد پوستمون نازک باشه خیلی دووم نمیاریم
همون لبخند/شصت بزرگیست برای دنیا.
آفرین حسین خوب فهمیدی
دنیا زخم دارد
اندام هایش در ازای هر زخمی که به دیگریشان می زنند درد می کشند
با همهء زخم هایش هنوز زیباست
هنوز طوری هست که من عاشق ضاربم باشم
هنوز طوری هست که تصمیم بگیرم سنجاقی از سنجاق های ایستاده بر بهشت باشم
از اینجا که من می بینم
زخم ، شفاست!
سکوت میکنی ، لال شدی ، لبخند میزنی ، دهن که داری هنوز ؟
تا میتوانی تف کن بر بر و بالای این روزگار ...
دارم توش زندگی میکنم
بر میگرده به خودم تفها
خوشمان آمد
یا موکا برای ما جای بسی خوشحالیست که شما خوشتان آید
دور و تسلسلی تهوع آورد
کلا یه موقع هایی زندگی تهوع آور میشه
البته تهوع روی خودمون
عالی بود...
تنها میتوانیم مقاومت کنیم همین
مرسی ساحل عزیز
کار سختیست
سکوتت رو فریادی کن و بکوب تو سر این روزگار
مرسی خاتون
این خیلی کامنته خوبی بود
کاش همهی سکوتها و نگفتنهایمان اختیاری بود.
اختیاریه احمد اما ما اختیار دار خوبی نیستیم
لبخند نزن
پوزخند بزن من جان
شاید پوزخند راهه بهتری برای سوزاندنه دنیا باشه
کوفتن عادت روزگار است نه از سر بیرحمی، تفاوتش در این است که بعضیها انعطافشان بیشتر است و بعضیها شکنندهاند.
کوفتن روزگار یکسان است برای همه و تفاوت در انعطاف ما آدمهاست
ما تشنه و فراموش، بیهمزبان و خاموش
ساقی! تو همّتی کن، برخیز، باغت آباد
مرسی که میخونی ما رو
انقدر که فریاد زدم دیگه صدام در نمیاد...سکوت نکردم.
روزگار صدایمان را خفه کرد
سلام.
لایک به کامنت حسام!
تو خوبی و حسام
سلام
من به زندگی لبخند میزنم زندگی نیز با لبخند هایش مرا میزند ...
وای که چه رسمی دارد این زندگی ...
آفرین روشا خیلی خوب بود
عجب چوبیه این چوب زندگیه...
بر عکس چوب خدا خیلی صدا داره
لبخند اجباری !!
نه این نیست . مقاومتت را میستایم
.................
مقاومم برای له کردنش .
مقاومت میکنیم اما له میشویم
اره لبخند تو محمکم تر از هر فریاد .
اوهوم
تفنگمم پر
لبخندت زندگی رو مجبور به مدارا می کنه پس بخند
لبخند میزنم و دم نمیزنم
چوب زندگی مثل چوب معلم می مونه......
پس میتونیم بگیم چوب زندگی مثل چوب منصوره میمونه..........
بی تفاوتی
اوهوم
سلام.از اینکه به وبلاگ یکدانه سرزمین ذهن ها سرزدید از شما بی نهایت ممنونم.با جمله ائی که برایم نوشتید کاملا شما با این جمله که نوشتید به من انرژی دادید ولی چرا خودتون اینهمه دلتنگید؟!
((دلتنگیهایت را فراموش کن کسی هست که در کنار تو و باتوست.))
باز هم خوشحال میشم ردپای نرم و آهسته شما رو بر وبلاگم حس کنم.
من هم چه شما بیائید چه نه حتما با کوله باری از انرژی به سمت وبلاگ شما رهسپار میشم.
موفق و پیروز باشید.
سلام
خوش اومدی
تنها کاری که از دستمون ساختست همین لبخند زدنه.
راستی تو بهت نمیاد تا این حد بی رگ باشی!چرا این حرفو زدی؟به خاطر ایمیلی که فرستادم؟!
من بی رگ نیستم!!!!!
فکر میکنم شما به تو ایمیل زدی
باز به تو که من هستی!
این تو که توئه همش آدمو ناامید میکنه
گاهی آدم امیدشو از دست میده
. . .
سکوت و تحسین برای این تعبیر زیبات ./
مرسی فرناز عزیز
پس هنوزم میتونی یه کارایی بکنی.
آره هنوزم توانایی های خاص خودم و دارم
لطف فرمودین بزرگوار.
خیلی بزرگین.
ممنون.
سلام
روزی چند بار این حرفو به صورت های مختلف می شنوم...
چند بار؟؟؟؟
گاه باید جایت را عوض کنی تا این ضربه ها به دیگری برخورد کند!
نه دوست ندارم دیگران ضربه بخورن اونا ضعیفن در مقابل ضربه ها
چرا امیر؟
اما خوب خوبه که میخونیمون
مشت محکمیست
لبخند بزن رفیق...
لبخند میزنم و مقاومت میکنم
کلا مغز و دل و تمام ما دیگه رسما با قانون جبر رفیق شدند ! این وسط مسطا یه انگشت هم میشه نصیب روزگار و باز می خندیم ما!
آفرین خیلی باهوشی
خوش به حالت!
تو هم لبخند بزن تا حالت خوش شه
به روزم...با سلام.
سلام
یه جایی یه جوری ادم رو له می کنه لعنتی که دیگه نمی تونی بلند شی . اره . اره !
آره پدر سگ...
اما شما خوبی ... خوبیهایت را در لابلای جملاتت احساس میکنم
نمیدونم با من بودی یا تو ولی در هر صورت شما لطف داری فرخ عزیز
ضربه کخه سهمگین باشد لال میشود ادمی ....
ضربه سهمیگن بود
لال شدم
زندگی را با لبخند آغاز می کنیم با لبخند به پایان هدایتش می کنیم...
زندگی را با گریه آغاز میکنیم
با خنده کودکی میکنیم
با غصه جوانی میکنیم
با حرص پیری میکنیم
و باز با خنده به آن پایان میدهیم
گاهی فکر می کنم چطور می شه اینطور تسلیم می شیم.(در برابر مسائل زندگی)!
خیلی راحت
همین که به ریش دنیا می خندی یعنی کارت درسته
کار شومام درسته
ارزش لبخند هایت بسیار است...
شاید بیش از کاری که چه و امثالش کردند!!
لال بمان...
در دنیای زبان داران خبری نیست!!
ارزش لبخندمان زیاد است
حیف نیست به روی دنیا حرامش کنیم
امشب الناز رو دیدم
در موردت حرف زدیم ... خوب میشد اگر می دیدمت .
قرار بعد حتما هستم ./
دد
غیبت که نکردین؟ هان؟
منم دوست داشتم ببینمت عزیزم
هنوز که لبخند می زنی نشانش می دهی لالت هم که کرده, لبهات را هنوز به هم ندوخته. دندان هایت هم که هنوز هست...
آفرین مداد گلی تو از من قویتر باید باشی