شما هذیان بخوانید اما برای من واقعیت است

سر انگشت احساسم را میکشم رو دیوارهایی که مرا در بر گرفته.بعد تمام بدن خود را لمس میکنم.اول پیشانی سپس ابروها و چشمها, چشمهای براقم,میکشم سر انگشت احساس را بر روی گونه و بینی بر روی لبها, به اینجا که میرسم کمی مکث میکنم.لبها تمنای بیشتری دارند انگار.انگشتانم از روی لبهایم سر میخورد و میخزد بر روی گردنم و تمام بغض های گلو و حرفهای نگفته را نوازش میکند که بعد از چند ثانیه اشکهایم سرانگشت احساس را تر میکند.

احساس میکنم موهایم خوشبو تر شده است,انگار تمام بدنم فرو رفته در گلبرگهای میخک قرمز و نبض احساسم تندتر میزند. این روزها روحم مثل باغی بزرگ شده است اصلا انگار درونم پروانه ها پرواز میکنند یا شاید هم میرقصند فقط تنها چیزی که آزارم میداد تا یک ساعت پیش این بود که  نمیدانستم این چه رازیست وقتی پروانه ای از درونم بیرون میپرد چرا دیگر باز نمیگردد.اما حالا میدانم تعبیرش چیست و بگذارید تعبیرش برای من و تنها برای من مثل یک راز باقی بماند.فقط این را بدانید دوباره باید سرانگشت احساس را روی دیوارهایی که مرا در بر گرفته بلغزانم...

نوشته شده توسط تو