پدر آن دیگری

پدر آن دیگری 

 بهتون پیشنهاد میکنم حتما بخونیدش بعدشم نظرتونو بگید  

رمانی بسیار عالی از زبان یک کودک, که تا 7 سالگی نمیتونه حرف بزنه و همه تصور می کنند که او معلولیت داره این کودک که الان در سن 20 سالگیه تمام اتفاقات و احساستدوران کودکیه خودش رو با همان تفکرات بیان میکنه  

قسمتهایی از داستان که به نظرم جالب اومد براتون مینویسم:  

من دیگر یاد گرفته بودم از مردمی که مرا خنگ یا عقب افتاده صدا می کنند چگونه انتقام بگیرم تا دلم خنک شود , و بتوانم دوباره با اسی و ببی بازی کنم تنبیه هم می شدم ولی مهم نبود از وقتی که بابای آرش به خاطر قیچی کردن کت و شلوارهایش کتکم زد و یک شبانه روز در اتاق زندانیم کرد, دیگر از هیچ تنبیهی نمی ترسیدم . از این که بدتر نمی شد.

کاش می تونستم فحش بدهم , تمام بچه ها فحش بلد بودند , خیلی دلم می خواست این کلمه های جادویی از دهانم بیرون بیایند ولی حیف!..

از میان تمام حرفها فحش را تشخیص می دادم , با دقت آنها را می شنیدم و به خاطر می سپردم , معنی بغضی را می فهمیدم , مثل پدرسگ, بابای آرش یکبار که نمی دانم چرا از دست آرش عصبانی بود به مادر گفت:

به این پدر سگ بگو دیگه تحمل این لوس بازیهاش رو ندارم .

عصبانیت او از آرش به اندازه کافی عجیب بود ولی این کلمه پدرسگ از آن هم عجیب تر بود .ما به اتاق خودمان رفتیم اس گفت:

دیدی بابای ارش هم فحش می ده !ببی گفت:

آره ...گفت: پدر سگ . یعنی بابای آرش سگه !

من گفتم عجب خنگیه این بابای آرش . بابای آرش که خودشه , پس یعنی خودش سگه ! وای که انروز چقدر خندیدیم . سه تایی دور اتاق چرخیدیم و هی گفتیم پدرسگ , پدرسگ , پدرسگ....

نویسنده : پرینوش صنیعی 

نوشته شده توسط من